Somatic Experiencing w dosłownym tłu­ma­cze­niu oznacza doświad­cza­nie soma­tycz­ne. Twórcą tej metody jest dr Peter Levine — ame­ry­kań­ski psycholog, który od ponad 50 lat zajmuje się stresem i traumą. Uważa on, że klucz do leczenia traumy u ludzi tkwi w fizjo­lo­gii. U podstaw koncepcji Petera Levina leży zdolność do samo­re­gu­la­cji naszego układu nerwowego. Dzieje się to dzięki natu­ral­ne­mu rytmowi życiowemu, którego przejawy możemy zaob­ser­wo­wać w różnych miejscach naszego ciała. Skurcz i rozkurcz, zamknię­cie i rozwarcie, ści­śnię­cie i roz­luź­nie­nie to rytm, ruch, który jest obecny w naszych naczy­niach krwio­no­śnych, organach, mięśniach, tkankach. Dzięki niemu możliwe jest dostar­cze­nie tlenu do każdego miejsca w naszym orga­ni­zmie, pra­wi­dło­wa praca naszych organów wewnętrz­nych oraz poczucie bez­pie­czeń­stwa w naszym świecie wewnętrz­nym i zewnętrznym.

Autor koncepcji Somatic Experiencing w swoich publi­ka­cjach i wypo­wie­dziach często odwołuje się do reakcji na sytuację zagro­że­nia u zwierząt. Zarówno zwierzęta jak i my, ludzie mamy dostęp do trzech reakcji na zagro­że­nie: WALKI, UCIECZKI i ZAMROŻENIA. W obliczu sytuacji zagro­że­nia w naszym ciele pojawia się mobi­li­za­cja by stawić czoła często nagłej i nie­spo­dzie­wa­nej sytuacji. Znakiem roz­po­znaw­czym tej mobi­li­za­cji jest duża ilość energii, która jest potrzebna do aktywnej obrony (walki lub ucieczki). Jednak czasem dostęp do tych reakcji nie jest możliwy i wówczas korzy­sta­my z trzeciej reakcji ZAMROŻENIA/ZAMARCIA. Jeśli jednak trwa ona zbyt długo, owa energia, która powstała wcześniej by stawić czoła zagro­że­niu pozostaje w ciele nie­roz­ła­do­wa­na dając o sobie znać nie­przy­jem­ny­mi, dokucz­li­wy­mi objawami. Peter Levine wyjaśnia, że długie trwanie w reakcji zamro­że­nia jest związane ze specyfiką sytuacji zagro­że­nia. Jeśli doświad­cza­my w niej ZA DUŻO (nie potrafimy prze­two­rzyć ilości tego, co napływa przez zmysły do naszego organizmu), ZA SZYBKO (tempo tego co dzieje się w świecie zewnętrz­nym, a w odpo­wie­dzi na to w naszym świecie wewnętrz­nym jest zbyt szybkie) i ZA GWAŁTOWNIE wcze­śniej­sza mobi­li­za­cja zostaje zatrzy­ma­na w ciele. Tak powstaje trauma. Kiedy trauma pojawia się w ciele zaczyna z niego napływać zbyt dużo sygnałów nega­tyw­nych, które są odczy­ty­wa­ne jako zagra­ża­ją­ce. To z kolei uruchamia reakcję odcięcia – CIAŁO STAJE SIĘ WROGIEM.

Somatic Experiencing to metoda, w której ciało może stać się SPRZYMIERZEŃCEM w procesie odzy­ski­wa­nia zdrowia. Tylko przez ciało możemy znaleźć drogę, żeby zablo­ko­wa­na, zatrzy­ma­na energia została roz­ła­do­wa­na co pozwoli na odzy­ska­nie mocy wewnętrz­nej i prze­zwy­cię­że­nie poczucia porażki i bez­rad­no­ści. Dzięki temu osoby, które przeżyły traumę uczą się tego, że lęk nie musi być ściśle związany z paraliżem (zamro­że­niem, zamarciem) przez co bio­lo­gicz­ny system obrony zostaje ożywiony, a w ciele przy­wró­co­na zostaje samoregulacja.