Trauma najczęściej kojarzona jest z sytuacjami bezpośredniego zagrożenia zdrowia i życia – wojnami, katastrofami naturalnymi, klęskami żywiołowymi, wypadkami komunikacyjnymi i innymi zdarzeniami, które przez lata pozostawały w centrum zainteresowania klinicystów i badaczy.
Wśród wielu koncepcji wyjaśniających zjawisko traumy są także takie, które zwracają uwagę na powszechność doświadczeń traumatycznych w codziennym życiu człowieka. Przykładami mogą być drobne urazy, takie jak skaleczenia, stłuczenia czy upadki, ale również różnego rodzaju zabiegi medyczne – które, choć ratują życie, bywają przez ciało odbierane jako opresyjne i naruszające granice.
Trauma może towarzyszyć nam już od pierwszych chwil życia, kiedy nasz system samoobrony nie jest jeszcze rozwinięty. Możemy jej doświadczać nawet w życiu płodowym. Odkrycia nowo powstałej dziedziny nauki – epigenetyki – wskazują, że traumę możemy dziedziczyć po naszych przodkach.
Poniżej przedstawiam opisy metod, w zakresie których odbyłem szkolenia:
Eye Movement Desensitization and Reprocessing
Prolonged Exposure PE
